แคแรกเตอร์ตัวละครและคนพากย์
น้าเขียว หรือ ทศกัณฐ์ ให้เสียงให้ชีวิตโดย สันติสุข พรหมศิริ
หุ่นยักษ์ใจดี ใสซื่อ มองเห็นโลกมีแต่ความสวยงาม ช่างแตกต่างจากรูปลักษณ์ในอีกร่างที่ซ่อนอยู่ข้างใน นั่นคือ ทศกัณฐ์ ยักษ์ 10 หน้า 20 แขน 20 มือที่น่าเกรงขาม
เอ็กซ์-ชัยพร ตัวละครนี้ผมออกแบบให้ช่วงบนใหญ่ และขาเล็ก เวลาเขาเป็นทศกัณฐ์ก็จะดูผงาด ดูยิ่งใหญ่ แต่เป็นน้าเขียวก็จะแสดงออกแบบหลังค่อม หงอๆ งอตัว ดังนั้นมันก็จะเป็นทั้งตัวเอ๋อได้ด้วย ตัวน่ากลัวก็ได้ ผมออกแบบยักษ์รวมๆ มาจากหลายอย่างครับ หน้าท้องจะออกแบบมาจากท้องแมลงครับ เป็นปล้องๆ ข้อดีคือ มันสามารถงอได้เหมือนหุ่นยนต์จริงๆ
พี่จิก-ประภาส ทศกัณฐ์คือพญายักษ์ที่ดุร้ายเก่งที่สุด ฆ่าไม่ตาย แก่นหลักของรามายณะคือทศกัณฐ์ฆ่าไม่ตาย เราเอาคำว่าฆ่าไม่ตายมาใช้ด้วย ผมตีความตรงนี้ว่ามันคือไม่มีอะไรทำลายมันได้นอกจากตัวของมันเอง แล้วตัวทศกัณฐ์เขาเป็นจอมราชายักษ์มาก่อน พอฟื้นขึ้นมาก็เกิดความจำเสื่อมก็จะกลายเป็นเอ๋อๆ เนื่องจากเป็นหุ่นรบตัวใหญ่เสียงที่ต้องออกมาแล้วมันต้องใหญ่มีอำนาจแล้วคนที่จะสามารถพากย์เป็นตัวร้ายได้และในขณะเดียวกันที่พากย์ให้อารมณ์แบบใสซื่อแบบบุญชูได้ในตัวเดียวกันในเมืองไทยมันมีไม่กี่คนต้องบอกว่ามีคนเดียวคือหนุ่มสันติสุขนี่แหละ แล้วตัวหนุ่มเองเขาเป็นนักแสดงที่ไม่ได้มาพากย์อย่างเดียวนะเขาแสดงเลยโดยที่ยังไม่เห็นการ์ตูนเคลื่อนไหวเลยเห็นแต่ภาพนิ่งแต่เขาต้องแสดงออกมาแล้วต้องบอกว่ามันจะมีตัวเขาอยู่ในหนังเยอะมากสิ่งที่เขาแสดงเราเอามาให้แอนิเมเตอร์ดูนะแล้วจับอารมณ์ของเขาจากการเคลื่อนไหว จากการเล่นจากการแสดงเราถ่ายวิดีโอไว้หมดเลยเห็นถึงอารมณ์จากดวงตาแววตาของเขาเลยนะ
หนุ่ม-สันติสุข ทศกัณฐ์หรือยักษ์เขียวเป็นตัวละครที่มีหลากหลายอารมณ์แล้วมี2แคแร็คเตอร์ด้วย ตัวตนตอนที่ความจำเสื่อมเป็นน้าเขียวก็คือยักษ์ใสซื่อ อาโนเนะไม่รู้เรื่อง ใจดี ค่อนข้างจะซื่อบื้อด้วยนิดๆ เหมือนเด็กแบบเอาแต่ใจตัวเองและอีกด้านที่เป็นยักษ์ทศกัณฐ์โหดเหี้ยมดุร้ายและไม่ได้มีหน้าเดียวมีสิบหน้าตัวคาแร็คเตอร์นี้จะมี 2 ด้านแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เลยต้องทำให้คนรู้สึกว่ามันเป็นส่วนเดียวกันด้วยคือไม่ใช่ 2 ตัวไม่ใช่ตัวดีตัวร้าย แต่อันนี้ตัวดีตัวร้ายอยู่ในตัวเดียวกัน แล้วมีอารมณ์ที่หลุดออกมา บางทีเป็นดีๆ อยู่ก็หลุดร้ายขึ้นมา หรือกำลังร้ายอยู่หลุดดีออกมา ในเรื่องค่อนข้างที่จะออกแอ็คชั่นเยอะ ใส่สีหน้าออกไป และเขาถึงจะไปวาดไปทำอะไรให้มันร้อยเปอร์เซ็นต์อีกทีหนึ่ง เล่นแล้วต้องจินตนาการออกไปต้องเล่นใส่เสียง ก็จะมีหลายตอนในเรื่องที่บางทีมันยากมาก สำหรับบางฉากดูแล้วก็มีน้ำตาซึมเหมือนกัน คิดว่าตัวละครที่คนดูจะรักมากที่สุดก็คือน้าเขียวนี่เอง
เผือก หรือ หนุมาน ให้เสียงให้ชีวิตโดย เกียรติศักดิ์ อุดมนาค
หุ่นกระป๋อง จิ๋วจอมแสบ ฉลาดแกมโกง ซ่าไม่แคร์ไซส์ แท้จริงแล้วคือ หนุมาน ทหารเอกแห่งราม แม้จะตัวเล็กแต่หุ่นยักษ์ทุกตัวในสงครามล้วนครั่นคร้าม
เอ็กซ์-ชัยพร หนุมาน ออกแบบยากสุด แก้หลายรอบ ตอนแรกออกแบบมาแล้วมันไม่มีความเป็นฮีโร่ เรากำลังคิดว่าจะทำยังไงต่อดี พอดีว่าพี่จิกก็เอาเสียงพากย์ของเสนาหอยมา ปุ๊บลงตัวเลย เลยเอาทรงผมเดดร็อคของเสนาหอยมาทำให้แตกต่างจากหุ่นยนต์ตัวอื่น ขณะที่หุ่นยนต์ทั้งโลกถูกบังคับด้วยรามและมีเสาเดียว หนุมานจะแปลกกว่าตรงที่มีสามเขาหักลงมาข้างหนึ่ง คิ้วตอนแรกดูแล้วไม่เป็นฮีโร่ ผมเลยลองหยิบลายจากหัวโขนหนุมานมาลองดัดแปลงดู เป็นกึ่งๆลายไทยนิดๆ เหมือนเป็นเหล็กที่โดนตัดออกมาเป็นลายไทย เออมันได้นะ มีความเป็นฮีโร่ เวลาโกรธหรือเวลาสู้จริงๆ เวลาที่ต้องแสดงอารมณ์จริงๆ มีคิ้วที่มันหักๆ อย่างนี้มันจะเพิ่มอารมณ์ให้ได้มากกว่า คิ้วตัวนี้ออกแบบยากสุดครับ
พี่จิก-ประภาส คาแรคเตอร์หนุมานเก่งมากไวมากเอาผลงานไม่สนใจวิธีการ ถ้าใครศึกษารามเกียรติ์อย่างดีจะรู้ว่าหนุมานจะทำเกินคำสั่งบ่อย เขาสุดขั้วพี่มองว่าเขามีความก้าวร้าวอยู่ในตัว ขี้เล่นแน่นอน เพราะเจ้าชู้มาก อย่างหอยไม่ได้มาเป็นแค่เนื้อแท้ของหนุมานในเรื่องในเฉพาะรูปลักษณ์เท่านั้นนะแต่หอยยังเป็นหนุมานในแง่ของจิตวิญญาณเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์จากบุคคลิกไวซนมีลูกตอดต่อเนื่องตลอดเวลาคือเป็นหนุมานในโทนคอมมิดี้ แล้วพอเราบอกทุกคนว่าเป็นหอยนะทุกคนรู้สึกใช่เลย
หอย เกียรติศักดิ์ จำได้ว่าทีมงานเอากล้องมาตั้ง 3 ตัวและให้ผมอ่านบทและก็เล่นไปเลย เล่นจริงแล้วก็โต้ตอบกับพี่หนุ่ม สันติสุขที่เป็นยักษ์ จริงๆ ระหว่างที่พากย์เสียงกันไปก็ต้องโต้ตอบกันไป แล้วผมก็ต้องทำท่าทำทางด้วย มารู้ว่ากล้อง 3 ตัวจะคอยจับภาพโคลสอัพที่ปาก ที่ตัว และที่แขนต่างๆ ก็เพื่อให้แอนิเมเตอร์เขาจับไปเขียน ผมก็คิดว่ามันจะเป็นไปได้ยังไง แต่พอเห็นภาพที่เขาเขียนออกมาเฮ้ยมันเหมือนตัวผมจริงๆ นะ ไม่น่าเชื่อก็ขอบคุณมากนะครับ ผมก็จะบอกลูกบอกหลานว่าตัวนี้มันคือผมจริงๆ ต้องยกประโยชน์ให้พี่จิกที่เลือกผมมาเล่นเป็นตัวนี้ เพราะเผือกหรือหนุมานค่อนข้างมีนิสัยคล้ายๆ ผมเหมือนกัน โวยวาย ไม่อยู่นิ่ง และก็ได้ใช้เสียงอย่างอิสระ พี่จิกปล่อยให้ผมเติมนั่นเล่นมุกนี้คือให้เราเล่นไปก่อน เอาไม่เอาอีกเรื่อง แล้วเราเป็นคนขยันอยู่แล้วยิงไปก่อน แต่ส่วนใหญ่เอานะ ก็เอาเกือบทุกอันที่เราเสนอไป
กุม หรือ กุมภกรรณ ให้เสียงให้ชีวิตโดย ตั๊ก-บริบูรณ์ จันทร์เรือง
หุ่นยักษ์ผู้เป็นแฟนพันธุ์แท้ทศกัณฐ์ หัวหน้าคณะโชว์ปาหี่ขายของ กุมเป็นหุ่นที่ไม่สมประกอบทั้งร่างกายและความคิด เล่นปาหี่หาเงินเพื่อซื้ออาวุธสงครามสะสมไว้เรื่อยๆ ชอบฝันลมๆ แล้งๆ ว่าจะเข้าร่วมรบกับกองทัพทศกัณฐ์ แม้จะไม่เคยเห็นทศกัณฐ์ตัวจริงเลย
เอ็กซ์-ชัยพร กุมภกรรณ หุ่นยนต์ยักษ์ทำอาชีพปาหี่ขายของที่แขนมันจะมีวิทยุคาสเซ็ทเทปอยู่ครับ ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เห็นหรือเปล่า บ่งบอกให้รู้ว่ามันเป็นของเก่า มันจะใส่เทปและก็ฟังเพลงของมันตลอดเหมือนคนไม่ปกติ ชอบสะสมอาวุธ เป็นคนศรัทธาทศกัณฐ์มาก ถึงขั้นสักรูปทศกัณฐ์ที่หน้าอก เหมือนเราชื่นชมใครเราก็สักยันต์เลย แต่รอยสักของโลกหุ่นยนต์จะไม่เหมือนของคนสักของหุ่นจะเอาเหล็กมาแล้วก็ยิงตะปูติด ตัวกุมข้างหลังจะสักยันต์เก้ายอดด้วยเป็นลายเลขเก้าเหมือนคนที่สักยันต์ทั้งตัว ผมตั้งใจใส่กลิ่นอายความเป็นไทยลงไปด้วย แต่ที่ไม่ทำรอยสักลงไปในเหล็กเลยเพราะมันจะดูน่ากลัวไป ผมกับพี่จิกคิดตรงกันว่ากุมต้องเป็นคนไม่อยู่กับร่องกับรอย พูดแล้วน้ำลายจะไหล ผมก็เลยออกแบบให้น็อตที่กรามปากมันหลุดอันหนึ่ง มันจะหลุดแล้วมันก็ดูดน้ำลายมันขึ้นมา แขนขามันก็ไม่เท่ากัน ใหญ่ข้างเล็กข้างข้าง แต่ออกมามันก็น่ารักดีนะ (หัวเราะ)
พี่จิก- ประภาส เพราะว่ากุมเป็นตัวละครที่มีสีสันมากเป็นตัวเติมสีของเรื่องเลย แล้วก็มีหลายคนที่มาแคสท์บางคนเล่นดีแต่น้ำเสียงแก่ไปก็มีบางคนคาแร็คเตอร์ใช่หนุ่มแน่นฉกรรจ์แต่เล่นแล้วไม่บ้าพอ แต่อย่างตั๊กเขาเป็นคนบ้าแบบว่าถวายหัวนะ ถ้าเขารักใครเขาทำอะไรให้ใครเขาก็จะทำอย่างนั้นนะสังเกตว่าตัวละครตัวนี้ก็จะเป็นเหมือนตั๊กตรงที่หลงใหลและชื่นชมทศกัณฐ์อย่างหัวปักหัวปำ พร้อมทำทุกอย่าง ตั๊กเขาเหมือนคนบ้าที่ทุกคนอยากอยู่ใกล้ๆ เขาไม่ใช่คนบ้าที่แบบว่าคนกลัวแล้วเดินหนีหายนะ แต่แค่เห็นเขาทำอะไรเราก็ยิ้มแล้ว
ตั๊ก -บริบูรณ์ ตัวละครที่ไม่ธรรมดา มีสีสันมาก เป็นยักษ์ที่ตัวใหญ่สีแดงและก็มีขาที่พิการ เวลาจะพูดทีต้องคอยสูดน้ำลายเข้าปากด้วย เสียงมันจะแหบๆ ตอนที่ผมมาพากย์เขาห้ามเลยนะห้ามดื่มน้ำ คือห้ามทุกอย่างเลย ต้องการให้เสียงมันแหบๆ จริงๆ ประสบการณ์ที่ได้จากการมาพากย์ เยอะมากๆ พากย์เรื่องนี้จบนะเชื่อไหมครับผมบ้าหนักกว่าเก่า (หัวเราะ) ต้องคอยแสดงท่าทางต่างๆ บินกระพือปีก มุดดินด้วย หัวเราะอยู่คนเดียว ยิงปืนผมก็ยิงอยู่คนเดียวอยู่ในห้องคนเดียว เหมือนกับว่าพากย์หนังอยู่ที่โรงพยาบาลศรีธัญญาครับ (หัวเราะ) แต่ก็ได้อรรถรสในการพากย์ให้มันสมจริงสมจังก็ เราต้องเป็นตัวละครตัวนั้นด้วยครับ ฉากมิวสิคัลยากครับ ขอบอกเลยนะว่าพากย์มันก็ยากอยู่แล้ว แต่ผมก็สามารถผ่านได้ แต่ที่มาหนักก็วันแรกเลยครับ ให้ผมร้องเพลงก่อนเลย เชื่อไหมครับสิบโมงครึ่งยันบ่ายสองยังไม่จบสามบรรทัดเลย (หัวเราะ) จะเป็นฉากโชว์ปาหี่ขายของ ของกุมภกรรณ มันต้องร้องให้ตรงล็อคให้ตรงจังหวะให้ตรงเมโลดี้มันยากและมันต้องใช้พลังงานมากครับ
ก๊อกให้เสียงให้ชีวิตโดย แจ๊บ เดอะริชแมนทอย
ก๊อก เถ้าแก่ร้านขายอะไหล่ใหญ่ที่สุดในเซียงกง เจ้าของสัมปทานขุดซากหุ่นจากสุสานสงครามแต่เพียงผู้เดียวเจ้าเล่ห์ ยอมทำทุกอย่างเพื่อประโยชน์ส่วนตนและผลกำไรสูงสุด ถือคติ ทุกอย่างต่อรองกันได้เสมอ ขออย่างเดียว อย่ามาทำให้เสียฟอร์ม
เอ็กซ์-ชัยพร ก๊อก ตัวนี้ออกแบบไม่ยากมากครับเพราะว่าคาแร็คเตอร์ชัดเจนว่าต้องเป็นพ่อค้าที่ขายของเก่ง พูดมาก มีเล่ห์เหลี่ยม การออกแบบของผมจะเน้นไปที่ดวงตาโตๆ ลึกๆ แขนขาเล็กๆ ลีบๆ ดูเป็นคนขายของ และพอได้คุณแจ๊ปเดอะ ริชแมนทอย เข้ามาพากย์เสียงผมก็ใช้ลักษณะโครงหน้าของเขาเข้าไปรวมด้วย หัวของตัวนี้จะแปลกจากตัวอื่นตรงที่มีหัวที่เรียวยาวยื่นไปด้านหลัง ให้มีจุดเด่นและที่พิเศษกว่าตัวละครอื่นก็คือ ตัวนี้จะเป็นหุ่นตัวเดียวที่มีไฝ เพราะผมเอามาจากโหวเฮ้งของคนที่พูดเก่ง ก็เลยเติมไฝไปแถวๆ ปาก และเจ้าก๊อกก็จะชอบเปลี่ยนอะไหล่ไฝของเขาชอบเอาตัวหุ่นแมลงมาติดเป็นไฝ แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนขี้งกครับ
พี่จิก- ประภาส แจ๊ปเดอะริชแมนทอยอันนี้เราเห็นเขาในคอนเสิร์ตมันจะออกแบบมันส์ๆ หน่อย ไอ้เด็กคนนี้น่าสนใจก็เลยเชิญมาเขาก็สนใจ เวลาที่เขาพากย์ก็เหมือนเวลาที่เขาเล่นคอนเสิร์ต ก็มีความสนุกสนานตลอดเวลาสไตล์ของเขา คือด้วยคาแร็คเตอร์ของก๊อกเขาจะเป็นอย่างนี้ไง คนที่คุมคนเยอะๆเหมือนคนที่ขายของก็เป็นคนอย่างนั้นเหมือนกัน แล้วหน้าตาของแจ๊บเขามีเอกลักษณ์ ผมว่าเอามาออกแบบเป็นตัวการ์ตูนได้สนุก
แจ๊ปเดอะริชแมนทอย เจ้าก๊อกก็เป็นพ่อค้าที่ค่อนข้างจะเจ้าเล่ห์-เหลี่ยมจัด และเป็นคนขุดเจ้ายักษ์และเผือกขึ้นมา ตัวก๊อกมีรูปร่างประหลาดมีไฝอยู่แถวๆ ปากเนี้ยแหละ แล้วชอบเอาตัวหุ่นแมลงมาเปลี่ยนเป็นไฝก็แปลกดีครับ เหมือนคนเราเปลี่ยนฟันปลอม แต่นี่เปลี่ยนไฝ เป็นพ่อค้าก็เลยค่อนข้างจะโชว์กร่าง เขาเป็นตัวละครที่มีสีสันตัวหนึ่งครับ เป็นตัวดำเนินเรื่องเชื่อมโยงก่อให้เกิดเรื่องตั้งแต่ต้นครับ นี่เป็นครั้งแรกในการพากย์แอนิเมชั่นนะครับถือว่ายากครับ ยากมาก (หัวเราะ) เพราะว่าจริงๆ แล้วภาพที่มองไว้ตอนที่พี่จิกมาชวนนึกว่ามีภาพการ์ตูนแล้วให้เราไปนั่งพากย์ไปเรื่อยๆ ครับ แก้ไขกันได้อะไรอย่างนี้ แต่พอมาถึงจริงๆ ไม่มีภาพอะไรเลยครับ มีบทให้เราจินตนาการภาพหรือเหตุการณ์ในฉากนั้นๆ โดยที่เราเองต้องพากย์เสียงไปพร้อมกับการแสดงไปก่อน ซึ่งก็จะเหมือนว่าเราคุยกันเองกับคนปกติ แสดงจริงๆ แต่ต้องจินตนาการเอง แต่ก็จะต้องทำให้รู้สึกถึงความเป็นธรรมชาติด้วยครับ เสียงพากย์ก็จะออกมาจากอารมณ์ของตัวเองที่เกิดขึ้นกับสถานการณ์ตรงนั้นครับ เพื่อให้ได้เนื้อเสียงธรรมซึ่งยากมากครับ แต่ว่าก็พอไหวครับ ก็สู้กันพอไหว (หัวเราะ)
สดายุ ให้เสียงให้ชีวิตโดย เหมี่ยว-ปวันรัตน์ นาคสุริยะ
คุณป้าขี้ประชด เครื่องบินรบสมัยสงครามที่แม้จะพร้อมบินให้ใครก็ได้ที่เป็นคนไขลานขยับปีกและใบพัดให้เธอ แต่ขณะเดียวกันเธอก็พร้อมที่จะเหน็บแนมให้คนที่มาขี่เธออย่างเจ็บๆ คันๆ ตลอดเวลาตามนิสัย
เอ็กซ์-ชัยพร นกสดายุ เราออกแบบไว้แต่แรกว่าตัวนกสดายุต้องเป็นนกดำ เพราะวางโครงสร้างสีทั้งหมดไว้ มีครบทุกสีแล้ว ทศกัณฐ์สีเขียว หนุมานสีม่วง กุมกรรณสีแดงน้องสนิมเป็นสีส้มชมพู ขาดอีกสีเลยใช้สีดำ และพอได้พี่เหมี่ยว มาตรงเป๊ะพอดี ผมเลยออกแบบทรงผมเป็นหน้าม้านิดๆ นกสดายุ ตัวนี้เป็นหุ่นยนต์ที่เหลือมาจากสงครามครั้งก่อนถูกขายต่อๆ มาอยู่ที่ยุคนี้ เป็นอาวุธสงครามของรักของหวงที่กุมภกรรณสะสมไว้ มีลักษณะพิเศษอย่างหนึ่งก็คือจะเป็นหุ่นมีใบพัดบินได้ แต่ต้องไขลาน ไขลานปุ๊บก็จะขยับได้ บินได้ ซึ่งจุดรายละเอียดต่างๆ ในเรื่องนี้ออกแบบเพื่อรองรับเนื้อเรื่องไว้ตั้งแต่แรกครับ
พี่จิก-ประภาส เหมี่ยวนี่พอเราบอกว่าเราจะมีสดายุ คาแร็คเตอร์เป็นนกตัวหนึ่งเฮ้ยเราเอาเป็นนกออกสีดำๆ ไหม แล้วเราก็หัวเราะกัน ผมบอกไปเลยว่าเดี๋ยวเอาเหมี่ยวมาพากย์เพราะรู้มือกันอยู่ เหมี่ยวนี้เล่นละครกับผมมาตั้งแต่สมัยเทวดาตกสวรรค์ก็เกือบสามสิบปีแล้ว และเราก็รู้ว่าเหมี่ยวเป็นนักแสดงคอมมิดี้นะ ใช้คำว่าเป็นนักแสดงคอมมิดี้ที่เข้าใจบทมาก เขาเล่นลึกเขาเล่นกระแนะกระแหนเก่งมากและตัวละครตัวนี้เป๊ะเลย คือถูกสร้างขึ้นมาเพื่อมากระแนะกระแหนคนตลอดเวลา
เหมี่ยว- ปวันรัตน์ เป็นนกโบราณที่อยู่ในโกดังแล้วสนิมเขรอะ บินก็ไม่ไหว ขี้บ่น ขี้โมโห และก็ขี้ประชด ผมมันก็จะหยิกแต่เป็นเหล็ก เราไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวละครเราจะเป็นนกแก่ จนกระทั่งพี่จิกเรียกตัวให้มาพากย์เป็นนกยักษ์สดายุบอกว่าเป็นความตั้งใจของพี่จิกเลยว่าตัวนี้ต้องเป็นเรา ตอนแรกไม่เชื่อค่ะ เพราะตาเขาจะโปนๆ หูตาเหลือกตลอด เวลาพากย์พี่จิกบอกว่าพูดแบบเหมี่ยวเลยประชดๆ ประชดหลายๆ แบบด้วยนะ ประชด โมโห ประชดเบื่อ ประชดเร่งรีบ แล้วปรากฏว่าไอ้ที่พากย์ๆ ไปมันตัวเองทั้งนั้นเลย มันเป็นอารมณ์จริงๆ ที่เรารู้สึกกับเรื่องและก็เหตุการณ์ที่อยู่ในการ์ตูน
สนิมน้อย ให้เสียงให้ชีวิตโดย น้องออมสิน-ด.ญ.ชนินาภ ศิริสวัสดิ์
หุ่นกระป๋องเด็กผู้หญิง ลูกมือในคณะโชว์ปาหี่ของกุม สนิมเป็นหุ่นเด็กขี้อาย คล้ายๆจะเป็นภูมิแพ้ เวลาจามมักมีน้ำสนิมไหลออกจากจมูกตลอดเวลา จนกลายเป็นปมด้อยที่ไม่มีใครอยากเล่นด้วย เป็นตัวการ์ตูนที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่สำหรับการ์ตูนยักษ์โดยเฉพาะ ไม่ได้มีตัวตนอยู่ในรามเกียรติ์
เอ็กซ์-ชัยพร น้องสนิมตัวนี้ออกแบบเป็นตัวการ์ตูนที่น่ารัก แต่ไม่มีเพื่อนและก็ขี้แพ้นิดๆครับออกแบบหลายรอบเหมือนกันตอนแรกไม่มีปานที่หน้า แต่พอไม่มีมันดูเป็นปกติเกินไป เลยเพิ่มปานขึ้นมา เพราะสนิมมันกินตัวเองนิดหน่อย มีขี้มูกนิดๆ เป็นคราบเพราะว่าชอบจาม ตัวสนิมออกแบบยากเหมือนกัน เพราะว่าหุ่นยนต์ที่เป็นผู้หญิงด้วยน่ารักด้วยทำยาก ก็เลยมากำหนดด้วยตา ด้วยโครง ด้วยสีให้มันสีเบาลงมานิดนึงเป็นชมพูส้ม ถ้าชมพูเกินไปก็หวานไปจะดูไม่สู้ชีวิตก็เลยใส่สีส้มให้หมดเลย สนิมเป็นเด็กที่จามใส่อะไรที่เป็นเหล็กแล้วจะเป็นสนิมทันที แต่ถ้าจามใส่หุ่นที่ทำจากเหล็กพิเศษอย่างยักษ์จะไม่เป็นสนิม
พี่จิก-ประภาส เราเคยคิดว่าจะเอานางเอกมาพากย์นะให้พากย์เสียงเด็กแต่สุดท้ายเราคิดว่าไม่น่าจะดีอย่างตัวน้องสนิมน้อยเราก็คัดเด็กมานั่งอ่านให้ฟังเลยเด็กส่วนใหญ่เสียงน่ารักอยู่แล้ว แต่สาเหตุที่หาเด็กสมัยนี้ยาก เพราะธรรมชาติเด็กที่ถูกคัดมามาพากย์มีสองแบบคือเด็กโนเนมซึ่งส่วนใหญ่ขี้อายแสดงไม่ได้ รู้ว่าทำงานยากแน่ๆ แข็งไม่มีประสบการณ์ ส่วนเด็กที่มีประสบการณ์เล่นออกมาเป็นนางเอกหมด จนเจอน้องออมสินคนเดียวที่โผล่มาเล่นแล้วกล้าและเสียงเขาธรรมชาติ เขาเก่งเลยนะ และสามารถทำงานได้แบบมืออาชีพมากคือเวลาทำงานกับเด็กเอฟเฟ็คต์สลิงจะเหนื่อยมากแต่เรื่องนี้น้องออมสินเหมือนมืออาชีพเลยเวลาเข้าฉากกับหอยก็เล่นกันได้หัวเราะกัน เป็นเด็กที่มีวินัยมากพอเริ่มดีดนิ้วปั๊บเข้าฉากปั๊บธรรมชาติมาเลยร้องไห้หัวเราะได้หมดเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์สูงมาก
น้องออมสิน ตอนเข้ามาพากย์ครั้งแรกสุดเรียนอยู่ชั้นป.2 ค่ะอายุประมาณ 7-8 ขวบค่ะ ปัจจุบันอยู่ม.1 อายุ 13 ค่ะ ประมาณห้าหกปีค่ะ ตื่นเต้นทุกครั้งที่พากย์เพราะทุกครั้งเราได้ทำอะไรใหม่ๆ ตลอดยังตื่นเต้นและดีใจอยู่ การพากย์ยากมากเหมือนเป็นการแสดงละครเลยแต่ไม่เอาภาพค่ะ เราต้องมีการแสดงท่าทางและก็ต้องมีการพูดโดยใช้ความรู้สึกค่ะ ก็คือเหมือนเราแสดงจริงๆ เลย ออกท่าทางจริงๆ เลย เวลาจะดึงก็ดึงจริง จะผลักก็ผลักจริงๆ เลยค่ะจะต้องเค้นอารมณ์ให้ถึงความรู้สึกกับอารมณ์นั้นๆ จริงๆ สนิมเป็นหุ่นกระป๋องเด็ก ถ้าเป็นคนก็น่าจะเป็นเด็กผู้หญิงประมาณหกเจ็ดขวบค่ะ เป็นผู้หญิงที่แก่นๆ กระโต๊กกระต๊ากเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวแสบๆ แก่นๆ และก็ไม่ค่อยฟังใครค่ะ ดื้อซนๆ ค่ะ ส่วนเสน่ห์ก็คือจริงๆ ถ้าสนิมไม่ได้เป็นสนิมจะมีเพื่อนเยอะมากเพราะว่าสนิมเองเป็นเด็กที่มีจิตใจดีค่ะแล้วก็รักเพื่อนค่ะ
นักไต่เขา ให้เสียงให้ชีวิตโดย โน้ส-อุดม แต้พานิช
นักไต่เขาผู้ไต่ตกๆ เป็นประจำ ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยอุปกรณ์เพื่อการปีนเขา มีความใฝ่ฝันในสิ่งที่คนอื่นคิดว่าเป็นไปไม่ได้ นั่นคือปีนขึ้นไปหาดวงอาทิตย์ บางทีเขาก็เรียกตัวเองว่านักไต่ฝัน
เอ็กซ์-ชัยพร นักไต่เขา ตัวนี้เป็นตัวละครพิเศษครับ ตัวนี้เราได้พี่โน้ส อุดม แต้พานิช มาพากย์ ตอนแรกออกแบบแล้วมีจมูกใหญ่ๆ แต่หุ่นยนต์พอจมูกใหญ่แล้วมันเหมือนเกินไป เลยพยายามออกแบบให้ไม่มีจมูกแต่ดูรู้ว่าเป็นโน้ส ยากครับแต่ท้าทาย จุดเด่นสำคัญอันหนึ่งก็คือคางใหญ่ พอดีโน้สเขาพากย์แบบคนใต้ก็เลยยิ่งเข้ากับคางใหญ่
พี่จิก-ประภาส นักไต่เขา คนที่มีเป้าหมายในชีวิต คิดอะไรไม่เยอะมาก ทำไปเรื่อยๆเขามาให้สติอะไรบางอย่าง แต่ว่าสติไม่ได้มาเร็ว รวมทั้งวิธีการที่เขามุ่งมั่นที่จะไปปีนเขาโดยที่มีคนถามเขาว่าปีนทำไม เขาก็จะตอบว่าก็จะปีนไงเราตั้งชื่อเขาว่าบรู๊คส์เพราะมีความประทับใจมาจากหนังเรื่อง THE SHAWSHANK REDEMTION คือเขาจะไปขูดอะไรไว้ ใช้ชื่อเดียวกันคือ BROOKS WAS HERE เผอิญมันมีประเด็นว่าเขาชอบปีนเขาแล้วก็ไปขูดสลักเอาไว้เพื่อที่จะให้ยักษ์รู้ว่าเขาได้ขึ้นมาปีนบนเสานี่แล้วนะจะเขียนคำว่าอะไรที่ทำให้คนทั้งโลกรู้ก็ BROOKS WAS HERE ก็เลยคิดว่าเราควรเชิญคนสำคัญๆ ที่เป็น celeb มาเล่นเป็นตัวนี้ เราก็เลยเชิญโน้ส เพราะต้องการความหมายอะไรบางอย่าง โน้สตอบยินดีทันทีเพราะโน้สเขาก็คิดคล้ายๆ กับตัวนี้เหมือนกัน ตัวการ์ตูนหน้าเราก็เอามาจากโน้สแต่เดิมมีจมูกอยู่ แต่จมูกมันไม่เหมาะกับหุ่น เพราะมีแล้วมันดูเป็นคนมากเกินไป พูดได้ว่าตัวนี้สร้างขึ้นมาสำหรับโน้สโดยเฉพาะ เป็นคนเดียวเลย
โน้ส- อุดม ตัวบรู๊คส์เป็นตัวละครเล็กๆ ตัวหนึ่งนะครับแต่ว่าเขาจะมาบอกสารอะไรบางอย่างในเรื่อง เป็นจุดเล็กๆ จุดหนึ่งที่ทำให้ตัวละครหลักทั้งสองตัวนั้นได้เรียนรู้อะไรบางอย่างนะครับ เป็นคำพูดเล็กๆ สั้นๆ แต่ค่อนข้างทรงพลังและมีผลต่อเรื่องทำให้ตัวละครฉุกคิดอะไรบางอย่างได้ ทางทีมงานบอกผมว่าตัวบรู๊คสร้างมาจากผม ก็ดูแล้วหน้าคล้ายๆ เหมือนกันนะ (หัวเราะ) ดีใจมากที่พี่จิกแกนึกถึงเรา รู้สึกเป็นเกียรติ ทีนี้ผมก็ลองพากย์ให้พี่จิกดูหลายแบบให้แกเลือกดูว่าชอบแบบไหน ทั้งแบบคนแก่มีอายุ แบบคนใต้ แบบนักเลงปากซอย (หัวเราะ)
นอกจากนี้หนังยังมีเวอร์ชั่นเสียงภาษาอังกฤษโดยมีทอดด์ ลาเวลล์ ศิลปินนักร้องนักแสดงชาวอเมริกันมารับหน้าที่กำกับการให้เสียงภาษาอังกฤษพร้อมกับรับหน้าที่มาให้เสียงให้ชีวิตตัวน้าเขียวหรือหุ่นยักษ์ทศกัณฐ์ด้วย
ปกติเราทำหนังเราก็มีภาษาไทยอยู่แล้ว แต่สำหรับการ์ตูนยักษ์เราตั้งใจว่าต้องทำเป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษด้วยก็เพื่อหวังขายต่างประเทศด้วย โดยในประเทศไทยก็มีฉายให้ชมทั้งสองเวอร์ชั่นทั้งไทยและภาษาอังกฤษ เวอร์ชั่นไทยก็ดูกันไป ชาวต่างชาติหรือคนไทยที่ดูหนังที่เป็นเสียงภาษาอังกฤษก็จะได้ชมด้วย หรือบางคนดูไทยแล้วอยากดูภาษาอังกฤษอีกก็ได้" พาณิชย์ สดสี ผู้ควบคุมงานสร้างแอนิเมชั่นยักษ์ กล่าวว่า ยักษ์จะเป็นแอนิเมชั่นสัญชาติไทยเรื่องแรกที่ผลิตขึ้นมาทีเดียว 2 เวอร์ชั่น 2 ภาษานั่นคือเสียงไทยและเสียงภาษาอังกฤษ ตามความตั้งใจของคนเลี้ยงยักษ์อย่างจิก ประภาส ชลศรานนท์เลยทีเดียว
ก็ตั้งใจจะทำให้เป็นสองภาษาตั้งแต่แรกเลย เพราะฉะนั้นในการทำงานพี่ก็ถือว่าเอาคนไทยเป็นต้นฉบับ ปากทุกคำ ขยับปากเป็นภาษาไทยเป๊ะ สระอูสระโอเป๊ะ สิ่งที่ยากมากคือทอดด์จะต้องมานั่งข้างๆ เพราะว่าภาษาอังกฤษเคยถูกแปลมาแล้วทีหนึ่งโดยเดลล์ ซึ่งเป็นนักเขียนบทที่อเมริกา แปลไปแล้วรอบหนึ่งแล้วก็ถูกเกลาไปแล้วอีกหลายรอบเหมือนกันเพราะในแง่ด้วยของเรื่องภาษา จนมาถึงมือทอดด์อีกครั้งหนึ่งเนื่องจากทอดด์เก่งภาษาไทยมาก และนั่งคุยกันว่าท็อดด์ต้องตรงปากให้ขยับใหม่ภาษาใหม่แล้วก็ใส่มุกฝรั่งลงไปแทนภาษาไทย แล้วเชิญคนฝรั่งชาติอื่นที่ไม่ใช่อเมริกันมานั่งดูด้วย เขาขำในมุกอเมริกันของคุณหรือเปล่าเอาขนาดนั้นเลย ตัวอย่างเช่นในเวอร์ชั่นเสียงไทยหุ่นกระป๋องสนิมจะร้องเพลงในฉากมิวสิคคัลแนะนำตัวเองร้องว่าสนิมคือชื่อหนู มันลงท้ายสระอูคนแรกที่แปลแปลไว้ว่า รัสตี้อีสมายด์เนม ความหมายตรงแต่ปากมันไม่ตรงกันทอดด์ต้องทำงาน ก็จะกลายเป็นรัสตี้เยสอีสทรู แล้วค่อยเป็นอิสมายเนมคือความหมายเหมือน เดิมแต่เขาแค่ให้ขยับคำใหม่ เพื่อมให้การขยับปากกับเสียงไปด้วยกัน ซึ่งถ้าดูภาษาฝรั่งแล้วเราอาจจะงงว่านี่มันหนังฝรั่งนี่นาเพราะว่าปากมันค่อนข้างใกล้มาก
|
