สนับสนุนโดย สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม Supported by Office of Contemporary Art And Culture ,Ministry Of Culture

หน้าแรก
ข่าว
วิจารณ์
สัมภาษณ์
บทความพิเศษ
รายงานหนังไทยในเทศกาลหนังต่างๆ
รายชื่อหนังสือและบทความเกี่ยวกับหนังไทย
รายชื่อ ที่อยู่ หน่วยงาน
 
รายชื่อหนังเก่า
 
 
 
 

   

Eternity ที่รัก

  LINK : การเดินทางในต่างแดนของ ที่รัก
  Print  in English
   
 

 

 



ผู้ควบคมการผลิต อาทิตย์ อัสสรัตน์, โสฬส สุขุม และ ม.ร.ว. อัมพรพล ยุคล
ผู้กำกับภาพยนตร์ ศิวโรจณ์ คงสกุล
ผู้กำกับภาพ ม.ร.ว. อัมพรพล ยุคล
ผู้กำกับศิลป์ ราสิเกติ์ สุขกาล
ตัดต่อ ศิวโรจณ์ คงสกุล และ ณัฎฐ์ธร กังวาลไกล
เสียง ทีฆะเดช วัชรธานินท์, อัคริศเฉลิม กัลยาณมิตร และ ไพสิฐ พันธุ์พฤกษชาติ
ดนตรีประกอบ ฆ้อง มงคล
นักแสดง วัลลภ รุ่งกำจัด, น้ำฝน อุดมเลิศลักษณ์, ประภาส อำนวย, พัสตราภรณ์ จาตุรันต์รัศมี
รูปแบบ 35 มม., สี, ระบบเสียง Dolby SRD
สนับสนุนการสร้างภาพยนตร์ Hubert Bals Fund / International Film Festival Rotterdam
Asian Cinema Fund / Pusan International Film Festival
Office of Contemporary Art and Culture, Ministry Culture of Thailand

 

 

เรื่องย่อ

ที่รัก เป็นเรื่องราวความรักของชายหนุ่มวัยกลางคนในสามช่วงชีวิตของเขา โดยภาพยนตร์จะแบ่งเป็นสามช่วง
ซึ่งช่วงแรกจะเป็นเรื่องราวหลังจากเขาเสียชีวิตและวิญญาณของเขาหวนคืนกลับสู่บ้านเกิดซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มี
ความสุขที่สุดในชีวิตที่ผ่านมาของเขา ช่วงที่สองเป็นเรื่องราวความรักระหว่างเขากับแฟนสาว ที่เขาพาเธอไป
เยี่ยมบ้านและบ่มเพาะความรักของคนทั้งคู่ ก่อนที่ทั้งคู่จะตัดสินใจแต่งงานใช้ชีวิตร่วมกัน ช่วงที่สามเป็นเรื่องราว
ของครอบครัวของชายคนนี้ โดยภาพยนตร์จะเล่าเรื่องผ่านครอบครัวของเขาหลังจากที่เขาเสียชีวิตไป ว่า
ครอบครัวของ ภรรยา ลูก ๆ จะเป็นอย่างไรและดำเนินชีวิตต่อไปได้หรือไม่

ภาพยนตร์เรื่อง ที่รัก เป็นภาพยนตร์แนว รัก โรแมนติก นี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก ความคิดถึง จากภรรยาเละ
ลูก ๆ ต่อวิญญาณของชายผู้เป็นที่รัก ผ่านมุมมองความเชื่อในแบบพุทธศาสนา และแบบไทยที่เชื่อว่าวิญญาณ
ของคนที่เรารักจะวนเวียนอยู่รอบตัวเราเสมอ ไม่ว่าจะมาปรากฏให้เราเห็นทางปราสาทสัมผัสทางตา หรือให้
สัมผัสได้ทางความรู้สึกก็ตาม

 

 

แรงบันดาลใจจากผู้กำกับภาพยนตร์

 

 

เช้าวันนั้นที่บ้านของผมมีโทรศัพท์ดังขึ้น มันดังอยู่หลายทีแล้วก็เงียบไป ผมตื่นขึ้นแล้วเดินลงบันไดมาที่ชั้นล่าง
ตรงห้องรับแขก ผมมองไปที่โทรศัพท์ หูโทรศัพท์ถูกยกวางอยู่นอกตัวเครื่อง ที่ห้องน้ำชั้นล่างมีแสงไฟเปิดอยู่
ในห้องน้ำมีเสียงคนกำลังแปรงฟันและเสียงน้ำไหลจากก๊อกน้ำดังผสมกัน ผมยืนอยู่หน้าห้องน้ำตะโกนเรียกแม่
แม่ไม่ตอบอะไร หลังจากนั้นแม่เปิดประตูห้องน้ำ ภาพที่ผมเห็นแม่กำลังบ้วนปากและล้างหน้า ที่ตาของแม่
ทั้งสองข้างมีแต่น้ำตา แม่เรียกผมเข้าไปกอดบอกกับผมว่า “พ่อตายแล้ว” ตอนนั้นผมจำได้ผมไม่ร้องไห้ ขณะที่ผม
กับแม่อยู่ที่ห้องน้ำ น้องสาวของผมยังหลับอยู่ เธอนอนกอดตุ๊กตาตัวโปรดของเธอหลับสนิทอยู่บนห้องนอนของ
แม่ ผมถามแม่ว่าให้เรียกน้องลงมามั้ย แม่บอกว่าไม่ต้องน้องไม่รู้เรื่องอะไรหรอกน้องยังเด็กอยู่ แม่บอกให้ผม
เตรียมหาชุดดำที่ผมไม่ได้เคยเตรียมไว้ก่อนว่าจะต้องใส่มัน ระหว่างนั้นผมเดินออกไปข้างนอกตัวบ้านผมจำได้ว่า
มันเป็นช่วงเวลาฟ้าสาง หลังจากผมเดินหันหลังให้แม่พ้นตัวบ้านออกมาผมร้องไห้ไม่หยุด...

 

 

...หลังจากเสร็จสิ้นงานศพของพ่อได้ไม่นานครอบครัวของเราเดินทางไปที่สุสานจีนที่สระบุรีเพื่อไปเรียก
ดวงวิญญาณของพ่อมาประทับร่างทรงของแปะกง ผมเดินทางไปกับแม่ น้องสาว ย่า และยาย ตอนนั้นผมพก
เครื่องเล่นเทปพกพาแบบที่อัดเสียงได้ไปด้วย พ่อเคยซื้อให้ผมพร้อมกับเทปเพลงวงร็อคยอดนิยมในยุคนั้น
ผมเอามันติดตัวไป ด้วยความคิดที่ว่าจะอัดเสียงพ่อกลับมาฟังที่บ้าน พิธีกรรมเริ่มขึ้น ผมเริ่มกดปุ่มอัดเสียง
มีชายชราใส่ชุดจีนสีขาวนั่งตัวสั่นพูดภาษาจีนอยู่ตรงหน้า ผมฟังภาษาจีนไม่รู้เรื่อง รู้แต่เพียงว่าพวกเราทั้งหมด
กำลังตกอยู่ในพิธีกรรมศักดิ์สิทธ์บางอย่าง หลังจากนั้นชายชราในชุดจีนเริ่มตัวสั่นน้อยลงแล้วเปลี่ยนมาพูด

ภาษาไทยคำพูดทั้งหมดที่เขาใช้พูดกับแม่และผมเป็นคำพูดของพ่อ ต่อมาจากนั้นทุกๆปีผมมีโอกาสหยิบเอาเทป
ที่อัดเสียงพ่อมาฟังอยู่บ่อยๆเวลาที่ผมคิดถึงพ่อ แต่พอผมโตขึ้นผมเริ่มมีคำถามกับความเชื่อเรื่องเรียก
ดวงวิญญาณมาประทับร่างทรงว่าเป็นความจริงหรือไม่ แล้วผมก็เริ่มลืมเทปอัดเสียงม้วนนั้นไปแล้วพร้อมกันกับ
ที่ความโศกเศร้าในครอบครัวของเราเริ่มจางหายไป

เหตุการณ์ทั้งหมดได้ผ่านมานานแล้วเป็นเวลา 14 ปี เทปที่ใช้อัดเสียงม้วนนั้นได้หายไปแล้วตอนผมย้ายบ้านจาก
หลังเก่ามาอยู่หลังใหม่ ผมเริ่มโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ผมมีความรัก ผมมีงานที่ผมรัก ผมมีโอกาสได้ทำหนังและ
เขียนบท ตอนนี้ผมกำลังจะเริ่มทำหนังยาวเรื่องแรก ในบทหนังยาวเรื่องแรกของผมจึงเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความ
ทรงจำของผมและครอบครัว หนังเรื่องนี้จะมีการแบ่งออกเป็นสามส่วนแบบไม่ชัดเจนนักเพราะทั้งเรื่องตั้งแต่ต้น
จนจบจะถูกเชื่อมโยงกันด้วยเรื่อง “ความตาย” ในส่วนแรกของหนังเป็นเรื่องความเชื่อของไทยที่ว่าหลังจากคนเราเสียชีวิตไปแล้วได้สามวันดวงวิญญาณของเราจะเดินทางกลับไป “เก็บร้อยเท้า” ในที่ที่เราคิดถึง ในส่วนที่สองของหนังเป็นเรื่องของแม่ที่แม่ชอบเล่าให้ผมฟังเวลาที่คิดถึงพ่อ มันเป็นช่วงเวลาที่พ่อกับแม่มีความสุขกับความรัก
มันเป็นช่วงเริ่มต้นของความรักของคนทั้งสองก่อนที่จะมีผมเกิด ในส่วนที่สามของหนังเป็นชีวิตประจำวันของคน
สามคน ผม แม่ น้องสาว หลังจากที่ไม่มีพ่อโดยที่เราทั้งสามคนคิดอยู่ตลอดว่าวิญญาณของพ่อยังคงวนเวียนอยู่
ใกล้ ๆ เราและมองดูเราอยู่ ในหนังเรื่องนี้ทั้งสามส่วนจะถูกซ้อนทับกันบาง ๆ ด้วย “สีดำ” เราจะมองเห็นด้วย
ความไม่ชัดเจนนัก เพราะสีดำบางๆที่บังสายตาเราอยู่ตลอดมันเป็นตัวแทนของ “ความตายของคนที่เรารัก” ที่เมื่อเกิดขึ้นแล้วมันจะยังคงอยู่กับเราตลอดไป

 

   
 

Everything you want to know about Thai film, Thai cinema
edited by Anchalee Chaiworaporn อัญชลี ชัยวรพร   designed by Nat  
COPYRIGHT 2004 http://www.thaicinema.org. All Rights Reserved. contact: ancha999 at gmail.com
By accessing and browsing the Site, you accept, without limitation or qualification, these copyrights.
If you do not agree to these copyrights, please do not use the Site.