สนับสนุนโดย สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม Supported by Office of Contemporary Art And Culture ,Ministry Of Culture

หน้าแรก
ข่าว
วิจารณ์
สัมภาษณ์
บทความพิเศษ
รายงานหนังไทยในเทศกาลหนังต่างๆ
รายชื่อหนังสือและบทความเกี่ยวกับหนังไทย
รายชื่อ ที่อยู่ หน่วยงาน
 
รายชื่อหนังเก่า
 
 
 
 

   
หนังประกวด
  อัญชลี ชัยวรพร
  LINK : เมนูเทศกาลหนังเมืองคานส์
 

 

Day 10 / 25 พฤษภาคม

Cosmopolis (David Cronenberg)

 

 

 

 

 

Do-Nui Mat (Im Sang Soo)

 

 

ใน The Taste of Money มีฉากหนึ่งที่ตัวละครเอกซึ่งเป็นครอบครัวเศรษฐีนั่งกินข้าวอยู่ด้วยกันครบครัน ในการเล่าเรื่องฉากดังกล่าว อิมซางซูใช้มุมกล้อง 360 องศาหมุนเวียนอยู่เกือบสิบรอบ .....The Taste of Money ผลงานเรื่องที่ 7 ของอิมซางซู ก็เป็นเช่นกัน หมุนวนเวียนรอบตัวเอง หนีไม่พ้นผลงานมาคานส์เรื่องที่แล้ว The Housemaid

เรื่องย่อและชื่อเรื่องบอกไว้ว่า นี่เป็นเรื่องราวของตระกูลเศรษฐีแบกกับการใช้อำนาจเงินในทางที่ผิด ทั้งการครอบครองเงินเหล่านั้น และการใช้อิทธิพลกับคนใกล้ตัว ไม่ว่าจะเป็นสาวใช้และชายหนุ่ม ผู้เป็นนเลขาส่วนตัวของตระกูล แต่จริง ๆ แล้ว หนังดูจะเน้นหนักไปในทางพฤติกรรมที่ไร้ขอบเขตของผู้มั่งคั่งเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมทางเซ็กส์ การกดโกง กดขี่คนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นสาวใช้และชายหนุ่มผู้เป็นเลขา

จริง ๆ แล้ว ถ้าจะบอกว่า The Taste of Money เป็นหนังชั้นเลวที่ไม่มีอะไรเลย ก็จะดูเกินเลยอยู่ อิมซางซูได้ใช้เทคนิคทางภาพและมุมกล้องต่าง ๆ มากขึ้น อาจจะมากกว่าเรื่อง The Housemaid ด้วยซ้ำ แต่ปัญหาก็คือมันไม่มีอะไรใหม่

 

 

เริ่มจากบทหนังที่ไม่ได้เน้นในเรื่องของการใช้อำนาจความรวยของตระกูลนี้เท่าที่ควร แต่เน้นหนักไปในเรื่องเซ็กส์เสียมากกว่า แม้แต่โรเบิร์ต ฝรั่งในเรื่องก็มีพฤติกรรมทางเพศที่ไร้ขีดจำกัด มาดามแบคก็หลอกปล้ำเด็กหนุ่มรุ่นลูก หรือพ่อที่ยังคงวนเวียนกับการลักลอบมีเพศสัมพันธ์กับสาวใช้ ซึ่งฟังดูเรื่องแล้ว จะเห็นได้ว่า อิมซางซูไม่ได้หลุดพ้นจากเงาหนังเรื่อง The Housemaid เลย มาเรื่องนี้สาวใช้ฟิลิปปินส์ในบ้านกลายเป็นเหยื่อของตระกูลนี้ และพระเอกของเรา ซึ่งรับบทเป็นเลขาประจำตระกูลก็ตกกลายเป็นเหยื่อเช่นกัน ก่อนที่เขาจะรู้ตัวและลาออกมาก่อน

อิมซางซูใช้เทคนิคเชิงภาพหลายอย่าง แต่มันไม่มีอะไรใหม่ ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนกล้องเป็นวงกลม 360 องศาอยู่นับสิบรอบ การใช้เบิร์ดอายวิว การใช้กระจกและกล้องทีวีเพื่อสอดส่องพฤติกรรมของตระกูลนี้ แค่นี้พวกเราก็คงรู้ว่าวิธีการแบบนี้ใช้มาไม่รู้กี่เรื่องแล้ว กำกับศิลป์และภาพสวยงาม แต่มันก็แค่ดูเพลิน ๆ

อีกเรื่อง การเพิ่มความสำคัญกับบทสาวฟิลิปปินส์ ถึงขนาดต้องมีฉากนำศพเธอไปส่งบ้านหรือฉากที่เธอรับลูก ๆ มาเที่ยวโซลนั้น ดิฉันไม่เห็นความจำเป็นเท่าไรนัก นอกไปจากเห็นความสำเร็จของหนังเกาหลีเรื่อง .....ที่พระเอกเป็นลูกครึ่งฟิลิปปินส์และมีแม่เป็นฟิลิปปินส์อพยพ ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นหนังเรื่องแรกที่ให้ความสำคัญกับคนกลุ่มน้อยในสังคมเกาหลี บางทีอิมซางซูยังคงเห็นความสำคัญของบทสาวใช้ เหมือนกับตอนที่ทำ The Housemaid หรือความสำคัญของผู้อพยพในเกาหลี จึงเพิ่มบทมาอย่างไม่จำเป็นเท่าไรนัก

 

 

   

Everything you want to know about Thai film, Thai cinema
edited by Anchalee Chaiworaporn อัญชลี ชัยวรพร   designed by Nat  
COPYRIGHT 2004 http://www.thaicinema.org. All Rights Reserved. contact: ancha999 at gmail.com
By accessing and browsing the Site, you accept, without limitation or qualification, these copyrights.
If you do not agree to these copyrights, please do not use the Site.